Минем эш тәҗрибәм
Кыяларга сукмак салу читенрәк,
Тик күңелгә юл салудан җиңелрәк.
Һәр кечкенә сабыйның күңелендә зур хыяллары була. Әлеге хыяллар максатка юл яра, әкренләп теләгән теләкләр чынга аша башлый...
Минем дә зур хыялым бар иде: укытучы булу! Икенче хыялым - укучыларымны милли җанлы, тәрбияле, әхлаклы, үз телен, халкын хөрмәт итүче, үз илен яратучы шәхесләр итеп тәрбияләү, халкымның күңел бизәкләрен дөньяга таныту, милләтемә хезмәт итү.
Беренче максатым тормышка ашты: мин, Нәҗипова Эльвина Рифат кызы, Мөслим районының Бүләр авылында 11 еллык урта белем бирү мәктәбен тәмамлап, Казан дәүләт университетының Л.Толстой исемендәге филология һәм мәдәниятара багланышлар институтына укырга кердем. Татаристика һәм тюркология югары мәктәбендә татар теле һәм инглиз телеукытучысы һөнәрен үзләштердем.

ЭССЕ
“Каршылыклар аша йолдызларга таба”

Якутлар табыладыр вакыт берлән,
Вакытлар табылмыйдыр якут белән.
Габделҗәббар Кандалый

Кандалыйның бу шигъри юлларында тирән мәгънә ята, алар безне вакытның кадерен белергә чакыра. Дөрес, кеше үз гомеренең кадерен белергә, исәнлеген сакларга, һәр көнгә сөенеп яшәргә тиеш. Вакыт - ул бер карасаң бик күп кебек, ә икенче яктан ул беркайчан да җитми. Кеше гомер буе каядыр ашыга, чаба, эзли, таба... Әмма шул чабуы, ашыгуы, эзләнүләре белән ул зур уңышка ирешә, үз якутын таба.
Һәр эшнең нәтиҗәсенә ирешү өчен, үз максатларыңа тугры калып, алга барганда төрле кыенлыкларга очрыйсың. Билгеле, бер эш тә җиңел генә бармый. Әмма үз-үзеңә ныклап ышану барлык кыенлыкларны да җиңәргә ярдәм итә.