Укытучы! Мөгаллим! Остаз! Нинди матур, йөрәккә ятышлы, ягымлы сүзләр. Укытучы – кечкенә кешене зур Шәхес иткән олуг зат. Башка бер генә һөнәр белән дә чагыштырып булмый торган хезмәт
Укытучы гомер буе «сәхнәдә», ул укучыларга һәрвакыт йөз белән басып тора. Артист көнгә 1-2 сәгать тамашачыга карап тора, ә син?.. Синең күзең арый, колагың бик сак, тавышың кайчакларда үтә көчле, сиңа чиктән тыш авыр. Ләкин... Авыр чаклар күп буса да, җимеше татлы була.
Кеше күңеле — пыяла, сак булмасаң уала. Укытучы — рамка эченә салынган пыяла ул. Пыяла исә үтә күренмәле, аны бик тә саклыйлар, ватылса, аны ямап булмый. Укытучының дәрәҗәсе дә нәкъ шулай. Ә миңа карап торучы күзләр, алар гөнаһсыз сабыйларның карашлары. Һәм аларны тормышка яраклы итеп тәрбияләү минең бурычым.